Duchowość lidera

Kiedy się uczciwie zastanowimy nad sobą, to musimy powiedzieć: Nie wiemy, kim jesteśmy. Nie wiemy, dlaczego zostaliśmy stworzeni czy raczej sobie dani. To stwierdzenie może przerazić, gdyż odsłania ono naszą ignorancję, za którą czai się pustka i bezsens. Dlatego zwykle uciekamy przed taką konsekwentną refleksją. Jednak patrząc dalej, musimy stwierdzić, że będąc sobie dani, zostaliśmy wyposażeni w wolność, zdolność myślenia, zdolność przekazywania swoich myśli innym, zdolność poznawania.

Są to zdolności, które pozwalają nam nie tylko gromadzić doświadczenie, rozpoznawać to, co nam służy, a co nas niszczy, ale także komunikować się z innymi, przejmować także ich doświadczenia. Mamy w związku z tym całą bogatą tradycję, gromadzącą doświadczenia poprzednich pokoleń, z których możemy korzystać. I ponadto otrzymaliśmy jeszcze nadzwyczajny dar: sumienie, które pozwala nam rozpoznać, co jest dobre, co jest złe, co jest prawdą, co jest fałszem.

Dzięki wolności możemy wybierać to, co sami uważamy za dobre. Przy czym każdy taki wybór jest naznaczony niepewnością, jest rodzajem ryzyka. Wybierając, uczymy się zarówno sami siebie, jak i tego, czym jest życie i co je buduje.

Jeżeli tylko żyjemy przytomnie, złe wybory niosą ze sobą złe doświadczenia, a te uczą nas ostrożności, mówią, czego nie należy robić na przyszłość. Natomiast dobre wybory wskazują na to, co należy robić. Wybór, jakiego dokonujemy, jednocześnie jest wyborem własnej tożsamości. Niezmiernie ważne jest, abyśmy mieli tego świadomość, że wybierając coś, wybieramy jakąś określoną wartość, a przez to wybieramy siebie, czyli swoją tożsamość. W życiu potrzebna jest zasadnicza przytomność pozwalająca uchwycić przyczyny tego, co się w nas dzieje, abyśmy nie zmarnowali doświadczenia, jakie nabywamy, doświadczenia, które czasem jest dla nas bardzo trudne i kosztowne.