Archiwum bloga: Maj 2018

Właściwie to powinienem powiedzieć inaczej: uwielbienie mnie oczyszcza. Żyję w świecie i jestem przesiąknięty światem, inaczej się nie da. Tymczasem modlitwa uwielbienia sprawia, że się z tego świata mogę "otrzepać", mogę go z siebie zmyć. Uwielbienie odwraca moje oczy od świata i odwraca moje oczy od siebie samego. Jednakże nie jest to celem tej modlitwy, to tylko bardzo miły efekt uboczny. Modlitwa uwielbienia kieruje moje oczy i serce na Boga, na Trójcę Świętą. Tylko wtedy, gdy zapatrzę się w Boga, jestem bezpieczny.

Coraz częściej słyszę o cudownych modlitwach, które niemalże gwarantują wypełnienie intencji, w której się modlimy. Niektóre długie i wymagające, jak Nowenna Pompejańska, inne krótkie i proste jak  "Jezu, Ty się tym zajmij".

Zwolennicy tych modlitw mówią o ich skuteczności, często nazywając je "modlitwami nie do odparcia".

A mi w głowie rodzi się wówczas pytanie: nie do odparcia przez kogo?