Niewidzialny Klasztor Jana Pawła II

Niewidzialny Klasztor Jana Pawła II to wielki ruch jednoczący ludzi najsłabszych i cierpiących: z jednej strony odwołuje się do wstawiennictwa współczesnych męczenników, czyli niewinnych dzieci, nierzadko ofiar aborcji, a z drugiej gromadzi olbrzymią masę ludzi zamkniętych z powodu choroby, niepełnosprawności czy podeszłego wieku w szpitalach, więzieniach lub domach starości.

Ci ludzie poprzez swoje modlitwy i cierpienia tworzą jakby dwie kolumny, które utrzymują współczesny świat w duchowej równowadze, zaświadczając jednocześnie o Bożej mocy. Ten klasztor jest prawdziwym wezwaniem dla wszystkich tych, którzy pragną ofiarować w miłości swoje cierpienia fizyczne, moralne i duchowe dla zbawienia świata w jedności z Chrystusem.

Ruch, który nabiera znaczenia Niewidzialny Klasztor jest wielką wspólnotą, która w duchu Świętych obcowania ofiarowuje swoje codzienne modlitwy i cierpienia w intencji rodzin na całym świecie. Apel do najsłabszych:

• „Twoja słabość jest mocą i skarbem dla Kościoła...” (Jan Paweł II)
• „Ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny...” (św. Paweł)
• „Nie cierpcie na próżno, to zbyt smutne...” (Marta Robin)