Prorocy - Hebrajsko-polski Stary Testament

Tom pierwszy monumentalnego opracowania hebrajsko-polskiego interlinearnego przekładu Starego Testamentu - Pięcioksiąg spotkał się z bardzo życzliwym przyjęciem ze strony środowisk naukowych. Stał się też jednym z podstawowych narzędzi w egzegezie Tory.

Tom drugi Prorocy zawiera księgi prorockie. W tradycji żydowskiej księgi te dzielą się na Proroków Wcześniejszych i Proroków Późniejszych. Do Proroków Wcześniejszych zalicza się Księgi: Jozuego, Sędziów, 1 i 2 Samuela, 1 i 2 Królewską. Grupę Proroków Późniejszych tworzą Księgi: Izajasza, Jeremiasza, Ezechiela oraz Księga Dwunastu, czyli Ozeasza, Joela, Amosa, Abdiasza, Jonasza, Micheasza, Nahuma, Habakuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza i Malachiasza, które w kanonie chrześcijańskim noszą nazwę Proroków Mniejszych.

Dzieło to oprócz etymologicznego tłumaczenia każdego słowa hebrajskiego zawiera numeryczne kody opisujące pełną klasyfikację gramatyczną każdego słowa, jego transliterację oraz kod numeryczny łączący dane słowo z Wielkim słownikiem hebrajsko-polskim Starego Testamentu, co wobec faktu, że niektóre formy semantyczne słów hebrajskich mają identyczną formę, mimo pochodzenia od różnych rdzeni, jest szalenie potrzebne do ustalenia właściwego przekładu. Na szczególną uwagę zasługuje fakt zupełnie unikalnego skompilowania składu tekstu. Zachowano szyk tekstu hebrajskiego pisanego od prawej strony do lewej, a jednocześnie wprowadzono polski przekład, w którym każdy osobny wyraz jest pisany od lewej strony do prawej.

To wszystko w formie „paczek” czterech równoległych linii jest złamane z zachowaniem zachodnich zasad typograficznych. Rzecz w skali wydawniczej zupełnie bez precedensu. Żadne z interlinearnych wydań angielskich czy niemieckich nie ma tak rozbudowanej formuły. Zachodnie publikacje interlinearne są zwykle dwuliniowe pomijające morfologię i transliterację każdego słowa. W żadnym wydaniu interlinearnym Starego Testamentu publikowanym na Zachodzie nie ma klucza odnoszącego do słowników.