Edith i Teresa

Nigdy nie spotkały się na tej ziemi, gdyż jedna oddała duszę Bogu osiemnaście lat przed narodzeniem drugiej. A jednak poszukiwanie tego, co je połączyło, nie jest, jak mogłoby się wydawać, daremne. Mała Teresa ujrzała światło dzienne w zamożnym normandzkim mieszczaństwie, Edith urodziła się linoskoczkom, u których krew normandzka i z Lille mieszała się z pintą krwi kabylskiej i włoskiej. Normandia kołysała ich dzieciństwo, przyćmione utratą matek – zmarłą Teresy, Edith, która zniknęła bez śladu. Obydwie uwielbiały swoich ojców, którzy mieli na imię Ludwik. Teresa rosła otoczona ukochanymi siostrami w Lisieux, a Edith była wychowywana przez swoje „mamusie”, dziewczyny z burdelu, prowadzonego w Bernay przez jej babkę ze strony ojca.

W młodości jedna usunęła się ze świata, druga zeszła w nim na manowce. Obie wiedziały, czym jest brak miłości matczynej, znały torturę zwątpienia i torturę pokus, drogę krzyżową choroby, pewien rodzaj męczeństwa, który byłby niesprawiedliwością, gdyby los nie przyznał każdej z nich wyraźnej misji. Wraz z poddaniem ich próbie na miarę ich bardzo silnego charakteru i chrześcijańskiej wiary.

Całe życie Edith i Teresa z trudem były rozumiane przez innych. Jedna wybrała modlitwę, poezję, pisanie, żeby uczcić miłość Bożą. Druga piosenkę, poezję, również pisanie, żeby wychwalać miłość świecką. Dwa oblicza miłości, które w końcu zlewają się w świetle słów: „Miłujcie się wzajemnie”. Obie bez wytchnienia wysilały się, by uratować to, co najlepsze w człowieku: święta stała się łowczynią dusz, grzesznica łowczynią talentów. Obie doznały chwały. Mała nieznana zakonnica klauzurowa, która zmarła w wieku dwudziestu czterech lat, od razu po śmierci stała się słynna na całym świecie. Jej Dzieje duszy szybko zaczęły być tłumaczone. A jeśli chodzi o Piaf, jej głos nadal wzrusza serca całego świata.

Pomijając podobieństwo ich dróg, do prawdziwego kontaktu pomiędzy małą, niewidomą, której szóstych urodzin jeszcze nie obchodzono, a młodą karmelitańską świętą, gruźliczką, doszło naprawdę. Po pielgrzymce do Lisieux na grób Teresy Edith odzyskała wzrok. Niezależnie od tego, czy uznajemy ten cud, czy nie, trzeba przyznać, że to pierwsze „spotkanie”, które odbyło się na płaszczyźnie mistycznej, miało decydujący wpływ na życie Edith Piaf.